Kadzidło
Znaczenie kadzidła w liturgii świątynnej było różnorodne. Poza walorami estetycznymi (zapach, kolor) dym miał przede wszystkim symbolizować modlitwę, która wznosząc się ku niebu była „wonią miłą, Panu” (Wj 29,18). W Księdze Wyjścia znajduje się fragment, w którym sam Bóg mówi do Mojżesza: “Weź sobie wonności: żywicę pachnącą, muszelki i galbanum pachnące, i czyste kadzidło, niech będą w równej ilości. Mieszając je uczynisz z tego kadzidło wonne - zrobione tak, jak się robi wonności - posolone, czyste, święte. Zetrzesz na proszek jego części i położysz przed Świadectwem w Namiocie Spotkania, gdzie Ja będę spotykał się z tobą, i będzie to dla was rzecz bardzo święta”. (Wj 30,34-36). Komentarze Żydowskie precyzują skład kadzidła, mówiąc o dodatkach takich jak: suszone kwiaty lawendy, szpikanardu (inaczej nardostachysa znanego m.in. z herbu Papieża Franciszka), szafranu (krokusa) i castusa (zwanego u nas niepokalankiem), sproszkowany onyks (minerał, odmiana chalcedonu), kasja (olej z młodych gałązek cynamonowca), goździki (moczone uprzednio w winie), kora cynamonowa, żywica drzew kamforowych i bosswellia (trzy rodzaje: mirra, olibanum i bdelium), ług (czyli wodny roztwór) wyki (roślina strączkowa podobna do bobu), sól z Morza Martwego.
Pracujący w mieście Beer Sheva ks. Piotr Żelazko (doktor nauk biblijnych, absolwent Papieskiego Instytutu Biblijnego w Rzymie, wykładowca Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego w Rzymie i Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie, proboszcz Parafii Hebrajskojęzycznej w Izraelu) zaprasza do zakupu oryginalnego kadzidła powstającego w sercu Pustyni Negev.
Hebrajskojęzyczna Parafia Katolicka pw. Św. Abrahama w Beer Shevie, w Izraelu jest inicjatorem nietypowej akcji pomocy bezdomnym. W tej chwili w niewielkim mieszkaniu, w pobliżu kościoła parafialnego znalazły dom dwie kobiety: Colette i Tigisti.
Pierwsza pochodzi z Beninu i jest niewidoma, druga w dramatycznych okolicznościach przedarła się z ogarniętej wojną Erytrei przez Półwysep Synaj, by znaleźć się w Izraelu. Produkcja i sprzedaż kadzidła jest dla Colette i Tigisti szansą na powrót do życia w społeczeństwie: opłacenie wynajmu mieszkania, zakup żywności, etc. Kilka godzin pracy dziennie przy przygotowywaniu i pakowaniu kadzidła ma również ogromne znaczenie duchowe, pozwalając kobietom poczuć się pełnowartościowymi i potrzebnymi członkami wspólnoty ludzkiej.
